.jpg "ผู้ใหญ่...กับวาเลนไทน์ของวัยรุ่น")
ปี ๆ หนึ่งจะมีอยู่สองเทศกาลที่หมอเวชศาสตร์วัยรุ่นจะขายดี คือเทศกาลวันวาเลนไทน์กับลอยกระทง
ใกล้เทศกาลดังกล่าวจะมีนักข่าวดาหน้ากันเข้ามาถามคำถาม หรือชวนไปออกรายการ ที่วนเวียนอยู่กับเรื่องเดิม ๆ ...
"เซ็กส์ วาเลนไทน์ และวัยรุ่น"
คำถามก็จะโรมรันพันตูอยู่กับ ทำไมวัยรุ่นถึงชอบเสียตัววันวาเลนไทน์ ทำไมผู้หญิงเดี๋ยวนี้ไม่รักนวลสงวนตัว ทำไมวัยรุ่นถึงไม่รักตัวเอง ทำไม ๆๆ บลา ๆๆ.. คำถามที่ตั้งกำแพงไว้แต่ต้นก็จะพุ่งเป้ามาเอาคำตอบที่สะใจไปพาดหัว
.jpg "ผู้ใหญ่...กับวาเลนไทน์ของวัยรุ่น")
หมอวัยรุ่นก็จะตอบแบบโลกสวยมีหลักการเวลาออกทีวี แต่รู้ไหมคะว่าจริง ๆ หมออยากตอบว่ายังไง 
นักข่าว : ทำไมวัยรุ่นชอบเสียตัววันวาเลนไทน์ หมอ : ไม่นี่คะ วัยรุ่นเสียตัวได้ทุกวันค่ะ นักข่าว : ทำไมผู้หญิงเดี๋ยวนี้ไม่รักนวลสงวนตัว หมอ : เอ่อ ปู่ย่าตาทวด นี่มีลูกกันตั้งแต่ 15-16 กันทั้งนั้นเลยนะคะ เดี๋ยวนี้สามสิบกว่ายังหาผัวเป็นตัวเป็นตนไม่ได้ค่อนประเทศเลยค่ะ พิธีกร : คุณหมอมีความคิดเห็นยังไงกับโพลที่ออกมาคะ ว่าวัยรุ่น... หมอ : คิดเห็นว่า คนคิดโพลน่าจะคิดทำอย่างอื่นเป็นบ้างนะคะ ทำมาทุกปี ประเทศก็ไม่เห็นมีอะไรพัฒนาขึ้นเลยค่ะ พิธีกร : ทำไมวัยรุ่นถึงไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง หมอ : เอ่อ..ที่คุณถามคำถามมาทั้งหมดนี่ คุณคิดว่าคุณเห็นคุณค่าของวัยรุ่นแล้วใช่ไหมคะ? แหะ ๆ ที่ทำปากดีหลังไมค์นี่ แค่อยากสะท้อนให้เห็นว่า หลาย ๆ ครั้งเลยค่ะ ที่เวลาสังคมเราพบปัญหาอะไร "วัยรุ่น" มักจะตกเป็นจำเลยเป็นต้นตอของปัญหาสังคมอยู่เสมอ มันทำให้เรามีภาพจำเกี่ยวกับ "วัยรุ่นสมัยนี้" ว่าเป็นศูนย์รวมของปัญหาร้าย เซ็กส์ สำส่อน ท้อง ติดโรค ทำแท้ง แม่ใจยักษ์ ไม่รักตัวเอง ใช้ความรุนแรง เสพยา บ้าพนัน ฯลฯ
ว่าแต่...คุณผู้อ่านเคยเห็นแววตาของเด็ก ๆ ใช่ไหมคะ มันมีแววตาของคนที่อยากจะลุกขึ้นมาเป็นแม่ใจยักษ์ เป็นอาชญากร เป็นขยะของสังคมรึเปล่า?
แล้วอะไรล่ะที่ทำให้แววตาที่สดใสคู่นั้น ได้กลายพันธุ์มาเป็นแววตาของวัยรุ่นเจ้าปัญหา โดยเฉพาะที่สังคมตราหน้าว่า "วัยรุ่นสมัยนี้"
จริง ๆ วัยรุ่นยุคไหน ๆ ก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยค่ะ ความอยากรู้อยากลอง ความคึกคะนอง ความสนใจในเรื่องเพศ ความที่คิดหน้าคิดหลังยังไม่ดี เพราะสมองของวัยรุ่น "ธรรมชาติมันเป็นอย่างนั้นค่ะ" สมองของวัยรุ่นยังพัฒนาไม่เต็มที่ สมองส่วนคิดทำงานน้อยกว่าสมองส่วนอยาก มันเป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่ยุคนุ่งซิ่นเสมอเข่าจนเข้าสู่ยุคนุ่งสั้นเสมอจิ๋ม แต่สิ่งหนึ่งที่ "วัยรุ่นสมัยนี้" กำลังพบกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ก็คือ "สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป"
.jpg "ผู้ใหญ่...กับวาเลนไทน์ของวัยรุ่น")
สภาพครอบครัวที่โหวง ๆ เหวง ๆ พ่อไปทางแม่ไปทาง อยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่มีเวลาพูดคุย ไม่มีแม้เวลาที่จะทำให้ลูกรู้ว่า "รักนะลูก" (ผลสำรวจพบว่าเด็กวัยรุ่นบ้านเรามีเพียง 30% เท่านั้นที่ได้อยู่กับพ่อหรือแม่ ที่เหลืออยู่กับปู่ย่าตายาย กับอยู่เองเพียงลำพัง)
โรงเรียนที่เน้นให้จำ แต่ไม่ได้ทำให้คิด เรื่องเพศศึกษาที่ก็กระเมี้ยนกระมิด (แถมบางทีนักเรียนนักศึกษารู้ดีกว่าครู) สื่อเรื่องเพศที่หาง่าย ยิ่งกว่างมน้ำในมหาสมุทร ฯลฯ
เด็กหลายคนอยากจะรักและเห็นคุณค่าในตัวเอง แต่ก็ไม่เคยรู้สึกว่า มีใครที่รักและเห็นคุณค่าในตัวเค้าจริง ๆ
กลับบ้านไปก็มีแต่เสียง "ก่นด่า" อยู่โรงเรียนก็รู้สึกแต่ว่า "ไม่ได้เรื่อง" เปิดรับสื่อก็มีแต่ "แย่ ๆๆๆ พวกขยะสังคม"
เมื่อมีผู้ชายสักคนมารัก... ทำไมผู้ชายคนนั้นจะไม่เป็นทุกอย่างในชีวิต
ที่เขียนมาทั้งหมด ก็แค่อยากชวนให้ผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ ช่วยกันคิด ช่วยกันเปลี่ยนมุมมองที่มีกับวัยรุ่นด้วยความเข้าใจที่มากขึ้น
เพราะวัยรุ่นอาจไม่ใช่ "ตัวปัญหา" แต่พวกเค้าต่างหากที่กำลัง "เผชิญกับปัญหา"
เผื่อเมื่อเข้าใจวัยรุ่นมากขึ้น บางทีเราจะได้มาเริ่มทำโพลวันวาเลนไทน์ใหม่ ๆ กัน ...
"ในวันวาเลนไทน์ปีนี้ ในฐานะที่คุณเป็นผู้ใหญ่... คุณจะลุกขึ้นมาทำอะไร..เพื่อบอกรักวัยรุ่นของพวกเรา?"
อ.พญ.จิราภรณ์ อรุณากูร (หมอโอ๋)
กุมารแพทย์เวชศาสตร์วัยรุ่น
ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
ข้อมูลเพิ่มเติม : talkaboutsex.thaihealth.or.th
