สาว 40+ ดูแลตัวเองยังไงให้เป๊ะ อายุเป็นเพียงแค่ตัวเลข อย่าหยุดสวย !

          สวัสดีค่ะ ขออนุญาตใช้พื้นที่แชร์ประสบการณ์ในการดูแลสุขภาพและความงามฉบับผู้หญิงวัย 40++

          ณ วันที่เขียนตัวเองก็ 42 ย่าง 43 แล้วค่ะ สูง 160 หนัก 47 ยังใส่เสื้อผ้า size xs หรือ s อยู่แล้วแต่แบรนด์
จากที่ได้รับคำชมจากคนรอบ ๆ ตัวว่าเป็นคนที่เหมือนเดิมมาก หุ่นดีเหมือนสมัยเรียน หน้าก็เปลี่ยนไปน้อยมาก ในขณะที่เพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันทั้งหญิงและชายส่วนใหญ่เลยจะเปลี่ยนไปมากเมื่อเทียบกับสมัยยังวัยรุ่น คิดว่าเพื่อน ๆ ที่อ่านที่รุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าของกระทู้คงเคยมีประสบการณ์เดียวกัน คือแบบเพื่อนหลายคนที่เคยผอม สวย หมวยเอ็กซ์ พอมาเจออีกที เฮ้ย !! แบบเปลี่ยนไปเป็นคนละคน คนที่เคยตัวเท่าเรา ตัวนี้เปลี่ยนเป็น size L, XL หรือ XXL ไปได้
 

          จากสิ่งที่เราได้คุยหรือสังเกตจากเพื่อนรุ่นเดียวกันในหลาย ๆ กลุ่มทั้งเพื่อนมหาวิทยาลัย เพื่อนมัธยม เพื่อนประถม คือความเอาใจใส่ดูแลตัวเองที่ต่างกัน ความมุ่งมั่น ความอยากที่จะสวยที่ต่างกัน และความมีวินัยในการดูแลที่ต่างกันนั่นล่ะเป็นสาเหตุให้หลาย ๆ คน เปลี่ยนไป

          วันนี้ในวัย 42 ย่าง 43 พอใจและมั่นใจในตัวเอง คือเราคงไม่ได้สวยเซี้ยะระดับดาราหรือเซเลบหรอก แต่สำหรับผู้หญิงทำงานออฟฟิศธรรมดาคนนึงเราได้แค่นี้เราก็ภูมิใจมากแล้ว วันนี้เลยอยากแชร์ประสบการณ์จริงในการดูแลตัวเองให้เพื่อน ๆ ที่รุ่นราวคราวเดียวกัน เพื่อเป็นกำลังใจว่าเราทำได้คุณก็ทำได้เช่นกัน แต่อยู่ในเครื่องหมายคำพูดว่า "ต้องทำจริงจัง สม่ำเสมอ"
 

นี่เป็นการดูแลตัวเองที่เราทำจริง ๆ ได้ผลจริง มาเริ่มกันเลยค่ะ
 

ข้อ 1 ต้องมีความอยากที่จะสวย

          อาจจะดูไม่เกี่ยวแต่จริง ๆ มันสำคัญมากกก คือเราต้องอยากก่อน และความอยากที่ว่านั้นมันต้องสำคัญกับเรามากพอด้วย สังเกตดูเถอะผู้หญิงที่อายุเยอะแต่ยังสวยเพราะเขายอมไม่ได้ที่จะไม่สวย เราต้องถามตัวเองว่าการที่เราสวย เราหุ่นดี มันมีความสำคัญกับเรายังไง ถ้ามันสำคัญมากพอเราจะพร้อมที่จะสู้เพื่อมัน !!
 

          ส่วนตัวเป็นคนรักสวยรักงามมาแต่เด็ก เป็นคนชอบแต่งตัวสวย ๆ เซ็กซี่ โชว์โน่นนี่นิด ๆ หน่อย ๆ เพราะฉะนั้นถ้าเริ่มอ้วนมันก็จะใส่ชุดแบบที่เราชอบไม่สวย นั่นทำให้เราดูแลตัวเองมาตลอดสม่ำเสมอและเราทนไม่ค่อยได้เวลามีคนทักในแง่ลบ ๆ เช่น อ้วนนะ หน้าโทรมนะ เราจะแบบเฮ้ยไม่ได้ละ เมื่อเทียบกับเพื่อนหลาย ๆ คนที่ไปไกลมาก มักจะพูดว่า "ช่างมันเหอะแก่แล้ว" "ไม่รู่ว่าจะสวยไปทำไม มีลูกมีผัวแล้ว" หรือบางคนที่เจอส่วนใหญ่คือก็บอกว่าอยากสวย อยากเป๊ะ แต่ทำได้ไม่นานก็เลิก ไม่จริงจัง ที่เป็นอย่างนั้นเพราะเป้าหมายไม่สำคัญพอนั่นเอง มันเลยทำได้ไม่นานก็เลิก ...พูดมายาวก็แค่จะบอกว่าถ้าอยากไม่จริงแล้ว ถึงจะเริ่มทำได้ก็จะทำได้ไม่นาน ไม่สม่ำเสมอ แล้วจบลงที่ "ไม่ได้ผล" เพราะสุดท้ายมันไม่มียาวิเศษหรอกที่กินครั้งเดียวสวยตลอด ทำเดือนเดียวสวยถาวร ข้าวเรายังต้องกินทุกวันเลยชิมิ

ข้อ 2 การออกกำลังกายสม่ำเสมอ

          เราเองตอนนี้วัย 42 กล้าบอกได้ว่าหุ่นดีไม่แพ้เด็ก 20 กว่า (งานมโนก็มา หุหุ) ไม่มีหน้าท้อง ยังใส่เสื้อเอวลอยได้สบาย เสื้อผ้าที่เด็กวัยรุ่นใส่กันเราไม่หวั่น แต่ที่เป็นได้แบบนี้ไม่ใช่ได้มาฟรี ๆ แต่ลงแรง เสียเหงื่อจริงจัง เราออกกำลังกายทุกวัน ต้องบอกว่าทุกวัน จะเว้นแค่วันที่ไม่สบายหรือกลับบ้านดึกจริง ๆ  เราเองเป็นสาวออฟฟิศธรรมดาเลย ทำงาน 5 วัน และบ้านกับที่ทำงานคือไกลกัน เดินทางไม่ต่ำกว่าเที่ยวละชั่วโมงครึ่ง หรือสองชั่วโมง แต่เราออกกำลังกายทุกวันที่บ้าน ไม่ไปฟิตเนส ไม่มีเทรนเนอร์ เปิด YouTube ดูแล้วทำตาม
 

          เดิมทีก็เข้าฟิตเนสแหละ แต่มันวุ่นวายกว่าเพราะต้องเอาชุดไป ต้องเอารองเท้า ต้องเดินทาง อาบน้ำเปลี่ยนชุด โอ๊ย สุดท้ายไม่ไหวเพราะเล่นไม่คุ้มเงินที่จ่าย เลยลองหัดเล่นตาม YouTube เองที่บ้าน ต้องบอกว่าตอนเล่นใหม่ ๆ แค่ท่าง่าย ๆ ยังแทบไม่ไหว ซิตอัพไม่กี่ทีก็ปวดไปหมด เล่นสควอตไม่กี่ทีก็ปวดขาไปหลายวัน แต่เราไม่ท้อ ไม่เลิก คือทำเท่าที่ทำได้ เริ่มจากง่าย แล้วค่อย ๆ เพิ่มปริมาณ เริ่มเล่นท่าที่ยากขึ้น จากไม่มีเวตก็เริ่มใช้เวต แล้วพอเราทำไปเรื่อย ๆ สม่ำเสมอ++ ร่างกายมันพัฒนาขึ้นจริง ๆ ตอนนี้ยิ่งยากยิ่งชอบ ยิ่งหนักยิ่งมันส์ การออกกำลังกายของเราจะพยายามสลับให้ในแต่ละอาทิตย์ เล่นกล้ามเนื้อให้ได้ทุกส่วน ให้ได้ทั้งการเบิร์นไขมันและการบริหารเฉพาะส่วน เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ เพราะมันจะไม่เบื่อ YouTube มีหลาย Channels ให้เลือก เล่นไปเหอะมีวิดีโอใหม่ ๆ ตลอด

          เมื่อก่อนติดพวกน้ำหวาน ๆ มาก ชาเย็น ไมโลเย็น ซึ่งจริง ๆ มันเลวร้ายต่อสุขภาพมาก ทั้งหวานทั้งไขมันเยอะ ตอนนี้เราไม่ดื่มพวกน้ำหวานพวกนี้เลยงด ๆ  (นาน ๆ ทีสตาร์บัค 1 แถม 1 ก็แชร์ ๆ กันไปบ้าง หุหุ) ในแต่ละวันเช้าเราจะไม่กินหนักมาก ปกติจะเป็นพวกนมจืด  low fat เมจิเวย์โปรตีน สลับกันไปกับพวกน้ำเต้าหู้ไม่ใส่น้ำตาล ผสมเมล็ดเจีย หรือนมเปรี้ยว เพื่อให้ร่างกายได้โปรตีนเพียงพอ ก็จะกินขวดกลาง ๆ  แล้วก็มีผลไม้ 1 กล่อง ผลไม้ก็เลือกที่ไม่หวานมากพวกฝรั่ง แก้วมังกร ก็จะนั่งกินไปจนเที่ยง
 

          พอเที่ยงก็จะกินปกติเลย แต่พยายามเลี่ยงที่มันมัน ๆ ทอด ๆ แต่ไม่ซีเรียสมาก มื้อเที่ยงเราจะกินหนักสุด พอสาย ๆ นั่งทำงานอาจหิว เราจะมีพวกโยเกิร์ต หรือถั่วนั่งกินเพลิน ๆ พวกแมคคาเดเมียอร่อยดี บางทีก็ผลไม้หรือโยเกิร์ต นาน ๆ ก็อาจมีกินขนมบ้าง (ต้องพยายามหักห้ามใจ) คือเราจะกินเรื่อย ๆ ระหว่างวันแต่กินเบา และที่เคยฟังหมอเค้าก็แนะนำยังงั้นเพื่อให้ร่างกายมันรักษาระดับน้ำตาลในเลือดให้คงที่ ถ้าอดเลยมันจะทำให้เรากินบางมื้อหนักบ้าระห่ำได้เพราะระดับน้ำตาลในเลือดมันลดต่ำลงมากเกินไป ส่วนเย็นก็กินข้าวปกติ แต่กินน้อยคือข้าวสวยประมาณ 2 ช้อน กินกับข้าวปกติเท่าที่แม่ทำให้กิน (เลือกมากไม่ได้) ต่อด้วยผลไม้ตามฤดูกาล (หน้าทุเรียนก็มีหลุดอยู่แหละ มันอร่อย)
 

          จริง ๆ พวกขนมของหวานเราก็ยังมีทานบ้างเวลาไปเที่ยวมันก็จะอยากกินบ้างแหละ แต่ไม่ใช่บ่อย ๆ อาจจะไอติมบ้างอาทิตย์ละครั้ง สองอาทิตย์คร้ั้ง แต่ไม่ใช่ถ้วยใหญ่โต กินแบ่ง ๆ กะแฟนคนละไม่กี่คำ คือต้องมีสติ วันไหนกินของหวานไปเราจะลดข้าวอะไรงี้ ไม่ได้ถึงกับต้องกินคลีน ไม่เคยกินคลีน หรือขนาดกินแต่ผัก-ผลไม้อย่างเดียว ถ้าสวยแล้วเศร้าไปมันก็ไม่สุขอีก กินมีสติหลีกเลี่ยงน้ำตาล เลี่ยงไขมันเลว กินแป้งแค่เบา ๆ

ข้อ 4 เรื่องการบำรุงผิว

          เป็นอีกเรื่องที่เราให้ความสำคัญ คือทำสม่ำเสมอทุกวันแต่ไม่เน้นว่าจะต้องใช้ของแพงอะไร ปกติเลยคือล้างหน้าให้สะอาดเช็ดโทนเนอร์ มีเซรั่มแล้วตามด้วยบำรุง ตอนเช้าก็จะมีน้ำตบ ตอนนี้ใช้ SKII อายครีมและที่ขาดไม่ได้คือกันแดด SPF 50+++ ทุกวัน ยี่ห้อเปลี่ยนไปเรื่อย แล้วตามด้วยการแต่งหน้าตามปกติ เราเป็นคนที่ใช้เครื่องสำอางแบบเปลี่ยนไปเรื่อย ใช้ได้ทั้งถูกและแพง ตั้งแต่ counter brand ไปจนเครื่องสำอางในร้านขายยา  Watson Booth อื่น ๆ ไม่เกี่ยง (แต่ต้องเชื่อถือได้)  
 

          แต่คือใช้ทุกวันไม่มีวันไหนขี้เกียจ ไม่ล้างหน้า ไม่ทาครีม สักเดือนละครั้งก็จะมีไปทำทรีตเมนต์ที่คลินิกเป็นทรีตเมนต์ธรรมดา พวกโฟโน ช้อนทองอะไรทั่วไป ๆ ถามว่าแล้วไปทำหน้าอย่างอื่นล่ะ Botox อะไรพวกนี้มีไหม จริง ๆ เลยคือทำบ้าง แต่นาน ๆ ทีมาก ๆ ปกติ  Botox ปกติต้องทำทุก 6-8 เดือนแล้วแต่ แต่เราทำแบบปีครึ่งที คือปล่อยจนรู้สึกว่าตีนกามันจะชัดมากไปซะแล้วก็ไปฉีดสักที แล้วที่ฉีดจะฉีดแค่ตีนกา ไม่เคยฉีดทั้งหน้า พอดีโชคดีว่าเป็นคนหน้าเล็กอยู่แล้ว คือทำน้อยมาก อย่างอื่นไม่เคย หน้าเดิม ๆ ไม่ใช่แอนตี้หรืออะไรแต่ทุนทรัพย์น้อย อิอิ ถ้ามีตังค์เหลือเฟือคงทำบ่อยกว่านี้ ส่วนผิวกายแทบไม่ได้ทำอะไรแค่ทาโลชั่นทุกวัน ขัดนวดที่ร้านไม่เคย จะมีนาน ๆ ทีซื้อเกลือซื้อสครับมาขัดบ้าง ถ้าออกแดดก็พยายามกางร่มหรือใส่เสื้อคลุมเพื่อปกป้องผิวบ้าง เพราะเราผิวสองสีอยู่แล้วยิ่งคล้ำง่ายไปอีก
 

อันนี้รูปหน้าสด งด app ก็จะประมาณนี้ในวัย 42

อันนี้แต่งหน้าเบา ๆ ปกติเป็นคนไม่แต่งหน้าเยอะ

ข้อ 5 เรื่องอาหารเสริมต่าง ๆ

          ตรงนี้เป็นสิ่งที่เราทำมาตั้งแต่วัยรุ่น คืออยากสวยแต่เด็กก็แบบกินวิตามินซี วิตามินอีอะไรมาแต่มหาวิทยาลัยเลย จนตอนนี้ก็คือกินตลอด แต่จะกินเปลี่ยนตัวไปเรื่อย ๆ ทุก 3 เดือน จะไม่กินตัวเดิมซ้ำนาน ๆ ตอนนี้ก็อาจจะกินคอลลาเจนผงตอนเช้า ก่อนนอนก็อาจเป็นแอสตาแซนทิน สลับ ๆ กันไปทีละสามเดือน อีกสามเดือนก็อาจเป็นวิตามินซี กับไฮยาลูรอน หรือนมผึ้งอะไรประมาณนี้

          คือพยายามกินอาหารกลุ่มที่เขาบอกว่าบำรุงผิว แอนติออกซิแดนท์ สลับตัวกันไป แต่คือกินตลอดไม่ขาด  ถ้าถามว่าช่วยไหม ส่วนตัวรู้สึกว่าช่วย คือมีช่วงที่พอหยุดไปบ้างรู้สึกว่าผิวมัน ไม่นุ่มลื่นเหมือนตอนกินค่ะ แต่ทั้งนี้ก็จะกินต่อวันไม่เกิน 3 ตัว เยอะกว่านี้ก็กลัวจะหนักต่อไตมากไป เรื่องอาหารเสริมก็แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละคน ถ้าทานอาหารครบอยู่แล้วก็อาจจะไม่จำเป็น แต่ส่วนตัวรู้สึกว่ายิ่งเข้าเลข 4 นี่ยิ่งขาดไม่ค่อยได้โดยเฉพาะพวกคอลลาเจน

ข้อ 6 เรื่องการแต่งตัว

          จริงแล้วการแต่งตัวเป็น motivation หลัก ๆ ตัวหนึ่งที่ทำให้เราอยากหุ่นดี เพราะเป็นคนที่มีความสุขที่ได้แต่งตัว แต่เท่าที่ฟังจากเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันบางคนมักจะชอบพูดว่าแก่แล้วใส่งี้ไม่ได้หรอก โน่นนี่ เราว่าจริง ๆ เราจะดูเด็กหรือดูแก่มันเริ่มจากทัศนคติของตัวเราเองตั้งแต่แรก ถ้าเราเอาแต่คิดว่าก็แก่แล้วแต่งงี้ไม่ได้ โง้นไม่ได้ มันก็จบตั้งแต่แรกแล้ว
 

          ส่วนตัวเราเอง เราไม่เคยคิดว่าตัวเองแก่ แน่นอนอายุมากแล้วมันเปลี่ยนไม่ได้ มันก็แค่อายุ มันแค่เวลาที่มันผ่านไป แต่ตัวเราจะเป็นยังไงเราเลือกเองได้ ทุกวันนี้อยากใส่อะไรก็ใส่ เอวลอย ขาสั้น เกาะอก ใส่หมด ในวงเล็บว่าถูกที่ถูกเวลา ถ้าใส่แล้วมั่นใจ ใส่แล้วมีความสุข ย้ำว่าต้องมั่นใจ มีเพื่อนรุ่นเดียวกันพูดว่าแกกล้าเนอะที่ใส่บิกินี่ แกกล้าเนอะใส่สปอร์ตบราออกกำลังโชว์หน้าท้องอะไรแบบนี้ เราคิดว่ามันไม่ใช่ความกล้า แต่เรามั่นใจแล้วมีความสุขกับมันต่างหาก แล้วเราว่าเราใส่ถูกเวลาถูกสถานที่ เราใส่สปอร์ตบราออกกำลังกายไม่ได้ใส่เดินถนนมันก็ปกติจะตาย เราไปทะเลเราใส่ชุดว่ายน้ำ ใส่บิกินี่ ผู้หญิงเราต้องยอมรับความจริงแหละว่าไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง ถ้าเราปล่อยตัวทรุดโทรมเนื้อตัวไม่แต่งมันก็ยิ่งดูหม่นหมอง

รูปนี้ตอนอายุ 40

          สรุปเลย ต้องสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง ว่าการดูดี ยังสาว ยังสวยมันสำคัญกับเรายังไง เพราะถ้าสำคัญพอมันจะทำให้เรามีกำลังใจที่จะดูแลตัวเองอย่างสม่ำเสมอ หุ่นดี สุขภาพดีมันไม่สามารถสร้างได้แค่ข้ามคืน และมันไม่ถาวรซะด้วย ทำแล้วเลิกมันก็หมด เหมือนกินข้าวเรายังต้องกินทุกวันเลย จริงไหม ตอนเรียนโยคะนานมากแล้ว ครูก็พูดประมาณนี้ว่าเราต้องสม่ำเสมอเหมือน วันนี้เคยตัวอ่อน หน้าผากจรดเข่าได้ ร่างกายมันยืดหยุ่นเพราะการฝึก แต่ลองไม่ทำแค่อาทิตย์เดียวสิ เฮ้ย หัวแตะเข่าไม่ได้เหมือนเดิมงะ  
 

          นั่นแหละต้องสนุกกับมันด้วย อายุมากอยากหุ่นดีไม่ออกกำลังกายมันก็ยาก แต่ถ้าไม่ชอบไม่สนุกกับมันก็ทำไม่ได้นานอีก หารูปแบบการออกกำลังกายที่เราทำแล้วสนุกค่ะ แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน อยากเป็นกำลังใจให้เพื่อนค่ะว่า 40 กว่าเรายังสุขภาพดี หุ่นดีได้แน่นอน แต่ต้องมีวินัยและสม่ำเสมอ ไม่ใช่แค่สวย แต่เราจะสุขภาพดีและมีความมั่นใจมากขึ้น ยิ่งมั่นใจความสวยก็จะเปล่งประกาย อย่าให้อายุที่เพิ่มขึ้นมาทำลายความมั่นใจ คนอื่นทำได้ เราก็ทำได้ เราจะสวยและแข็งแรงในแบบของเรา ไม่ต้องเหมือนใคร ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร ขอให้มีจุดเริ่มต้น เริ่มวันนี้เลย เป็นกำลังใจให้...สู้ ๆ ค่ะ
 

          เป้าหมายของเราคืออายุ 50 เราจะยังมีหุ่นแบบนี้ เราจะยังแข็งแรงแบบวันนี้...แล้วเป้าหมายของคุณคืออะไร..