เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก @Toxic Cherry
คนเราบางทีก็มีอะไรที่แตกต่างกันสุดขั้วฝังอยู่ในตัวเหมือนกันนะ ไม่เชื่อมาดูดอกเตอร์สาวดีกรีเกียรตินิยมจากอังกฤษคนนี้ เธอเคยมีอาชีพเป็นคุณครูมหาวิทยาลัย และนักวิจัยเคมีในห้องแล็บ แต่แล้วก็ผันตัวมาเป็นนักเต้นและครูสอนเต้นโพลแดนซ์ซะอย่างนั้น แถมลีลายังแซบมากด้วยนะจ๊ะ ขัดกับลุคตอนอยู่ในชุดกาวน์สีขาวแบบนักวิจัยสุด ๆ ไปเลย
เธอคนนี้มีชื่อว่า ดอกเตอร์รีเบคก้า สเลน จากนิวคาสเซิล หรืออีกชื่อหนึ่งซึ่งที่เป็นที่รู้จักมากกว่าในนาม ท็อกซิก เชอร์รี สาวนักเต้นรูดเสา หรือโพลแดนซ์สุดแซบ และยังเป็นเจ้าของโรงเรียนสอนเต้นเชอร์รี แดนซ์ อะคาเดมี ด้วย เห็นแบบนี้แล้วเดาไม่ออกเลยเนอะว่าเธอจะเคยทำงานเชิงวิชาการแสนซีเรียสมาก่อน
ตามรายงานจากเว็บไซต์เดลี่เมล วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2557 ระบุตามคำให้สัมภาษณ์ของรีเบคก้า หรือเชอร์รีว่า เธอแค่ต้องการหาวิธีสนุก ๆ ในการออกกำลังกาย ในระหว่างที่กำลังศึกษาชั้นปริญญาเอก และแล้วก็ได้แรงบันดาลใจจากนักเต้นแดนซ์โพลชาวออสเตรเลีย เธอลงเข้าคอร์สออกกำลังกายด้วยโพลแดนซ์ และก็ตกหลุมรักมันอย่างถอนตัวไม่ขึ้นนับแต่นั้นเป็นต้นมา จากนั้นไม่นานเธอก็ขยับจากผู้เรียนขึ้นเป็นผู้สอนเต้นโพลแดนซ์ในที่สุด
แต่แล้วเธอก็พบว่า การเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยซันเดอร์แลน ไปพร้อม ๆ กับการเป็นครูสอนเต้นด้วยนั้นไม่เวิร์คเอาเสียเลย ในที่สุดเชอร์รีก็ตัดสินใจหันหลังให้กับอาชีพครูและงานวิจัย โดดเข้าสู่วงการนักเต้นโพลแดนซ์เต็มตัว
การตัดสินใจครั้งนี้ถือว่ามาถูกทาง เพราะเธอไปได้อย่างรุ่งโรจน์กับหนทางนักเต้นจริง ๆ เชอร์รีสามารถคว้ารางวัล UK Pole Professional Cup มาครอบครองได้ เธอเป็นนักเต้นตัวเด่นประจำบาร์ชื่อดังในเมืองเกิด และมีลูกศิษย์ลูกหานักเต้นเต็มไปหมด ในสัปดาห์หนึ่ง ๆ เธอต้องสอนนักเรียนโพลแดนซ์ถึง 150 คนด้วยกัน และเธอก็มีความสุขกับมันมาก ๆ
แม้หลายคนจะบอกว่า เธอไม่ควรทิ้งงานดี ๆ อย่างอาชีพครูและนักวิจัยมาเลย แต่เชอร์รีไม่เคยมองเช่นนั้น ถึงเธอจะยังคงรักงานวิจัยที่เคยทำ แต่การเป็นครูสอนเต้นก็เปลี่ยนแนวให้เธอได้เป็นเจ้านายตัวเอง แถมยังได้สอนนักเรียนอีกหลาย ๆ คน บางคนมีอดีตที่ไม่น่าจดจำนัก อย่างเป็นเหยื่อการใช้ความรุนแรง หรือเหยื่อการคุกคามทางเพศ แต่การเต้นก็ช่วยให้นักเรียนของเธอมีพัฒนาการขึ้นทั้งในเรื่องพฤติกรรม ร่างกาย และจิตใจ การได้เห็นนักเรียนของเธอสนุกกับการเต้น และมีร่างกายที่แข็งแรงเฟิร์มสวยขึ้นทุกวัน ๆ เท่านี้เธอก็คิดว่าสิ่งที่เธอทำอยู่นั้นสมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว
สลัดชุดกาวน์ซะไม่เหลือคราบนักวิจัย ลีลาก็เด็ด ชุดที่ใส่ก็แซบ หุ่นก็เป๊ะ แข็งแรงไปทั้งตัว ที่สำคัญยังมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำ เท่านี้ก็นับว่าเพียงพอสำหรับชีวิตดี ๆ ของคนคนนึงแล้วเนอะ
