เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก ghananation.com
ในยุคที่นางแบบหุ่นผอมกะหร่องเป็นที่นิยมและพบเห็นกันเกลื่อนบนแคทวอล์คทั่วโลก ปฏิเสธไม่ได้เลยว่านั่นได้กลายเป็นต้นแบบให้กับหญิงสาวหลาย ๆ คนในการลดหุ่นเพื่อมีหุ่นที่ผอมบางเหมือนนางแบบเหล่านั้น เพราะคิดว่าสวย ดูดี เป็นที่ยอมรับ และอาจปูทางให้พวกเธอได้ก้าวเข้าสู่วงการนางแบบได้ แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า ปัจจุบันเทรนด์คลั่งผอมได้ทำให้หญิงสาวหลายคนอยู่ในภาวะน่าเป็นห่วงและอันตรายมาก เพราะพวกเธอถึงขั้นติดต่อขอเคล็ดลับลดน้ำหนักจากผู้ป่วยโรคอะนอเร็กเซีย เพื่อให้มีหุ่นผอมแห้งสมใจเลยทีเดียว
"ฉันจะไม่สอนให้เธอเดินไปหาความตายเด็ดขาด" นี่เป็นคำพูด วาเลเรีย เลวิติน สาวรัสเซียที่ป่วยโรคด้วยอะนอเร็กเซีย ด้วยอายุ 39 ปี สูง 172 เซนติเมตร แต่กลับหนักแค่ 26.8 กิโลกรัมเท่านั้น เธอตัดสินใจไม่ตอบอีเมลหญิงสาวมากมายที่ส่งเข้ามาถามถึงเคล็ดลับในการลดน้ำหนัก ด้วยกลัวสาว ๆ พวกนั้นจะคลั่งลดน้ำหนักจนมีสภาพเหมือนกับเธอในทุกวันนี้
วาเลเรีย เลวิติน ผู้ซึ่งปัจจุบันมีร่างกายผอมแห้งในสภาพหนังเหี่ยว ๆ หุ้มกระดูกเท่านั้น ใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศโมนาโก เธอได้รับอีเมลหลายฉบับจากหญิงสาวซึ่งส่วนใหญ่อายุราว ๆ 20 กว่าปี ซึ่งมองเธอเป็นแรงบันดาลใจในการลดน้ำหนัก และขอร้องให้เธอสอนวิธีที่จะลดน้ำหนักได้เยอะ ๆ บ้าง แต่เธอก็ตัดสินใจไม่ตอบข้อความเหล่านั้นเลยแม้แต่ฉบับเดียว เธอไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนอื่นมาตกอยู่ในสภาพเช่นเดียวกับเธอ
"ฉันต้องการให้คนอื่น ๆ มีความสุข สุขภาพดี และใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย โรคอะนอเร็กเซียทำให้ฉันโดดเดี่ยว หน้าตาไม่น่ามอง และเป็นที่หวาดกลัวแก่ผู้คนรอบข้าง" วาเลเรียกล่าว ในรายงานของเว็บไซต์เดอะซัน และยังเสริมอีกว่า ความฝันของเธอคืออยากจะมีครอบครัว แต่มันก็เป็นไปได้ยาก เพราะนั่นหมายถึงเธอจะต้องพบอุปสรรคบางประการในการคบหากัน อย่างไปกินข้าวด้วยกัน หรือทำกิจกรรมอื่น ๆ ร่วมกัน
ในวัยเด็ก แม่ของวาเลเรียจะคอยดูแลให้เธอกินอาหารที่ดี และกินในปริมาณที่เหมาะสม เนื่องจากเธอเป็นลูกเพียงคนเดียว แม่จึงอยากให้เธอเป็นเด็กที่เพอร์เฟคท์ที่สุด และกลัวว่าเธอจะอ้วนฉุเหมือนญาติวัยเด็กคนอื่น ๆ นั่นเป็นจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ที่ทำให้วาเลเรียฝังใจเรื่องความอ้วน
ส่วนอาการของโรคอะนอเร็กเซียนั้น ค่อย ๆ พัฒนาขึ้นเมื่อตอนเธอเป็นวัยรุ่น ในวัย 16 ปี วาเลเรียหนัก 63.5 กิโลกรัม ครอบครัวของเธอย้ายบ้านไปอยู่ที่อเมริกา ที่ซึ่งเธอบอกว่าความยากลำบากในการปรับตัวทำให้เธอเริ่มลดน้ำหนัก หวังเพียงว่าถ้าเธอผอมลงก็จะเป็นที่ยอมรับของเพื่อน ๆ มากขึ้น
วาเลเรียเริ่มงดอาหารจำพวกแป้ง และน้ำตาล น้ำหนักของเธอเริ่มลดลงบ้าง และเธอก็พบว่า เธอรู้สึกดีกับตัวเองมากหากสามารถทำให้น้ำหนักลดลงได้ แต่เธอก็ยังถูกเสียดสีจากเพื่อน ๆ เรื่องรูปร่างที่ใหญ่อยู่ดี เธอตั้งหน้าตั้งตาลดน้ำหนักลงอีกนับจากนั้นเป็นต้นมา
เมื่ออายุ 23 ปี น้ำหนักเธอลดลงไปมาก เสื้อผ้าที่เคยใส่จากไซส์ 12 ลดลงเหลือไซส์ 6 วาเลเรียตัดสินใจเข้าสมัครงานกับโมเดลลิ่ง ที่ซึ่งทำให้ความอ่อนไหวเรื่องน้ำหนักและรูปร่างของเธอยิ่งดิ่งลงเหว เมื่อเธอได้รับคำตอบกลับมาว่า รูปร่างของเธอยังถือว่า "อ้วนเกินไป" ต่อการเป็นนางแบบ
คำตอบที่ได้รับ ทำให้อาการอะนอเร็กเซียของวาเลเรียยิ่งแย่ลง เธอยิ่งควบคุมการกินอาหารของตัวเองอย่างหนัก จนอีกหนึ่งปีถัดมา น้ำหนักของเธอลดฮวบฮาบจนเหลือแค่ 38 กิโลกรัมเท่านั้น เธอสมัครเพื่อขอเป็นนักบัลเลต์อย่างที่ใจฝัน แต่แทนที่ทุกอย่างจะไปได้สวยอย่างที่เธอหวังไว้ เธอกลับถูกปฏิเสธกลับมา ด้วยทีมเต้นกลัวว่า รูปร่างที่ผอมแห้งเช่นนี้อาจทำให้ตัวเองบาดเจ็บได้ขณะฝึกซ้อม ความผิดหวังครั้งล่าสุดนี้เอง ที่ทำให้วาเลเรียเริ่มตระหนักถึงอาการป่วยของตนเอง ช่วง 10 ปีหลังจากนั้น เธอจึงตระเวนพบหมอกว่า 30 รายเพื่อทำการบำบัด แต่ก็ไม่มีใครสามารถทำให้น้ำหนักตัวของเธอเพิ่มขึ้นมาได้สักเท่าไหร่เลย เพราะร่างกายของไม่คุ้นชินต่ออาหารหลาย ๆ อย่าง แม้เธอจะพยายามกินเข้าไป แต่ร่างกายก็กลับไม่ยอมรับเสียแล้ว
"ทุกวันนี้ร่างกายฉันบอบบางมาก ฉันต้องรอบคอบให้มากไม่ว่าจะเป็นเรื่องเดินทางไปไหน หรือทำกิจกรรมอะไร"
อาหารในทุก ๆ วันนี้ของ วาเลเรีย ประกอบด้วยผลไม้ ผัก แล้วก็เนื้ออีกเล็กน้อย ควบคู่กับการรับประทานอาหารเสริม เพื่อรักษาสมดุลให้การทำงานของระบบต่าง ๆ ในร่างกายให้มากที่สุดเท่านั้น
"โรคอะนอเร็กเซียลึกซึ้งกว่าที่คุณคิด คุณไม่สามารถบังคับตัวเองให้กินอาหารเพื่อให้ร่างกายดีขึ้นได้ มันต้องเริ่มจากคุณรู้สึกดีกับตัวเองก่อน แล้วคุณก็จะรู้สึกอยากอาหารตามมา" วาเลเรียกล่าว และเสริมว่า เธอมีแผนว่าจะเดินทางกลับไปยังบ้านเกิดที่รัสเซีย ด้วยความหวังว่าที่นั่นจะทำให้เธอรู้สึกดีกับตัวเองมากขึ้น และจะทำให้ทุก ๆ อย่างดีขึ้น
"ฉันจะต่อสู้กับโรคอะนอเร็กเซีย ที่ผ่านมาฉันไม่เคยยอมแพ้อะไรง่าย ๆ และครั้งนี้ฉันก็จะไม่ยอมแพ้มันด้วยเช่นกัน ฉันจะต้องชนะ เพื่อให้หนึ่งชีวิตที่ฉันได้เกิดมานั้นไม่สูญเปล่า"
วาเลเรีย เป็นผู้ป่วยโรคคลั่งผอมอีกหนึ่งคนที่ต้องการจะเอาชนะโรคอะนอเร็กเซียให้ได้ และเธอก็อยากให้เรื่องราวของเธอเป็นอุทาหรณ์เตือนใจแก่สาว ๆ ที่อยากผอมคนอื่น ๆ ว่าอย่าเดินตามทางที่เธอเคยเดินมาอีกเลย มันไม่ได้นำไปสู่ความสุขในการใช้ชีวิตเลยแม้แต่นิดเดียว
