มาร์มอต
มาร์มอต
มาร์มอต
แปลและเรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
หลังจากมีกระแสข่าวออกมาพักหนึ่งว่า เกิดการระบาด กาฬโรคปอด ในประเทศจีน โดยมีต้นเหตุมาจากหมัดหนูที่ไปกัดสุนัขตัวหนึ่งและเจ้าของของสุนัขตัวนั้น และเกิดการแพร่กระจายเชื้อในหมู่คนใกล้ชิดของผู้ที่ติดโรคนี้มา จนแพร่กระจายเป็นวงกว้าง ถึงขนาดต้องปิดเมืองกันเลยทีเดียว
แต่วันนี้คำตอบที่แท้จริงได้เปิดเผยออกมาแล้วว่า จริงๆ แล้วเชื้อโรคที่เกิดขึ้นไม่ได้มีต้นเหตุมาจากหนู แต่มาจากเจ้าตัว มาร์มอต (Marmot) สัตว์ฟันแทะคล้ายกระรอกชนิดหนึ่ง เมื่อได้ยินชื่อแล้ว หลายๆ คนคงสงสัยว่า เจ้าตัว มาร์มอต เนี่ยเป็นสัตว์ประเภทไหน ลักษณะเป็นอย่างไร ทำไมถึงเป็นตัวแพร่เชื้อ กาฬโรคปอด ได้ วันนี้กระปุกดอทคอมจะพาไปรู้จัก มาร์มอต ให้มากขึ้นค่ะ
ชื่อของเจ้า มาร์มอต มาจากคำว่า marmotte เป็นภาษาฝรั่งเศสที่มีรากศัพท์จากภาษาลาติน ซึ่งจริงๆ ถ้าแปลเป็นภาษาอังกฤษ ก็คือคำว่า "Mountain Mouse" แปลเป็นภาษาไทยว่า "หนูภูเขา" นั่นเอง มาร์มอต เป็นสัตว์ในวงศ์กระรอก ลักษณะมีขนาดตัวใหญ่ และวิ่งอยู่ตามพื้นดิน ส่วนใหญ่มักอาศัยอยู่ในเขตภูเขาสูง ดังนี้
- ทวีปยุโรป เช่น เขตภูเขาแอลป์ส, ทางเหนือของเทือกเขาอเพนนายส์, คาพาร์เทียนส์, ทัตตรา และเทือกเขาพีเรเน่
- ทวีปอเมริกา เช่น แถวเทือกเขาร็อคกี้, แบล็ค ฮิลส์, เขตเซียร่า เนวาด้า, และทางเหนือของประเทศแคนาดา
- ทวีปเอเชีย เช่น แถวที่ราบดีโอซาย ประเทศปากีสถาน และ แถบเมืองลาดักห์ ประเทศอินเดีย
มาร์มอต
มาร์มอต มีทั้งหมด 14 สายพันธุ์ จัดตามเขตที่อาศัยอยู่ ดังนี้
1. Alpine Marmot (แอลไพน์ มาร์มอต) อาศัยอยู่แถบเทือกเขาแอลป์, ทางเหนือของเทือกเขาอเพนนายส์ ประเทศอิตาลี, คาพาร์เทียนส์, ทัตตรา และเทือกเขาพีเรเน่
2. Gray Marmot (เกรย์ มาร์มอต) อาศัยอยู่แถบที่ราบไซบีเรีย
3. Bobak Marmot (โบบัค มาร์มอต) อาศัยอยู่ทวีปยุโรปกลางจนถึงทวีปเอเชียกลาง
4. Alaska Marmot, Brower\'s Marmot หรือ Brooks Range Marmot (อลาสกา มาร์มอต, โบรว์เออร์ มาร์มอต หรือ บรูคส์ เรนจ์ มาร์มอต) อาศัยอยู่ในทวีปอลาสก้า
5. Black-capped Marmot (แบล็ค - แคปเพ็ด มาร์มอต) อาศัยอยู่ในไซบีเรียตะวันออก
6. Long-tailed Marmot, Golden Marmot หรือ Red Marmot (ลอง - เทลด์ มาร์มอต, โกลเด้น มาร์มอต หรือ เรด มาร์มอต) อาศัยอยู่ในแถบทวีปเอเชียกลาง
7.Himalayan Marmot หรือ Tibetan Snow Pig (หิมาลายัน มาร์มอต หรือ ทิเบทัน สโนว์ พิก) อาศัยอยู่แถบเทือกเขาหิมาลัย
8. Menzbier\'s Marmot (เมนซ์บิเออร์ส มาร์มอต) อาศัยอยู่ในแถบทวีปเอเชียกลาง
9. Woodchuck, Groundhog หรือ Whistlepig (วู้ดชัค, กราวด์ฮอก หรือ วิสเทิลพิก) อาศัยอยู่ในทวีปอเมริกาเหนือ
10. Tarbagan Marmot (ทาร์บากัน มาร์มอต) อาศัยอยู่ในแถบสิบิริก้า, ไซบีเรีย
11. Hoary Marmot (โฮอารี่ มาร์มอต) อาศัยอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปอเมริกาเหนือ
12. Yellow-bellied Marmot (เยลโล่ว์ - เบลลี่ด์ มาร์มอต) อาศัยอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของแคนาดา และ อเมริกาตะวันตก
13. Olympic Marmot (โอลิมพิค มาร์มอต) อาศัยอยู่แถวคาบสมุทรโอลิมปิก รัฐวอชิงตัน ประเทศสหรัฐอเมริกา
14. Vancouver Island Marmot (แวนคูเวอร์ ไอแลนด์ มาร์มอต) อาศัยอยู่ที่เกาะแวนคูเวอร์ รัฐบริติชโคลอมเบีย ประเทศแคนาดา
มาร์มอต
ตัว มาร์มอต มักอาศัยอยู่ในโพรงที่มันขุดขึ้นมา และจะจำศีลในช่วงหน้าหนาว เป็นสัตว์กินพืช เช่น หญ้า, ลูกไม้, ไลเคน, มอส, รากไม้ และดอกไม้ เป็นต้น มาร์มอต เป็นสัตว์ที่ชอบเข้าสมาคม มักจะใช้เสียงเล็กๆ แหลมๆ ราวกับนกหวีดในการสื่อสารในหมู่พวกมันเอง และเสียงเล็กแหลมก็จะยิ่งดังขึ้น เมื่อพวกมันรู้สึกถึงภัยอันตรายที่กร้ำกรายเข้ามา หรือช่วงที่มันตระหนกตกใจสุดขีด
ส่วนที่บอกว่า มาร์มอต เป็นตัวแพร่เชื้อกาฬโรคปอด นั้น นายหวัง หู ผู้อำนวยการกรมควบคุมโรค มณฑลชิงไห่ ออกมาให้ข้อมูลว่า การแพร่กระจายของเชื้อกาฬโรคปอดจากตัว มาร์มอต เกิดจากการที่สุนัขตัวที่เริ่มแพร่เชื้อสู่มนุษย์นั้น ได้ไปกินตัว มาร์มอต และก่อนที่จะกิน หมัดบนตัว มาร์มอต ที่มีเชื้อโรคที่มีชื่อว่า "เยอร์ซิเนีย เพสทิส" (Yersinia pestis) ที่เป็นสาเหตุของกาฬโรคปอด ก็ได้กระโดดไปเกาะที่ตัวสุนัขแทน และยังไปเกาะกินเลือดจากตัวเจ้าของสุนัขด้วย เชื้อโรคจึงซึมเข้าสู่ร่างกายผ่านกระแสเลือด ตรงเข้าสู่ปอด ทำให้เจ้าของสุนัขรายนี้ป่วยเป็นกาฬโรคปอด
นอกจากนี้ เมื่อปีพ.ศ. 2542 นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยมิชิแกนพบว่า แบคทีเรีย เยอร์ซิเนีย เพสทิส สามารถทำให้ต่อมน้ำเหลืองบวมได้ด้วย เพราะแบคทีเรียนี้ ไปทำลายความสามารถของเซลล์ที่จะสื่อสารกับระบบภูมิคุ้มกันสำหรับต่อต้านเชื้อนี้ สอดคล้องกับเหตุการณ์เมื่อหลายร้อนปีก่อนที่มีคนได้รับเชื้อนี้ แล้วเป็นโรคกาฬโรคต่อมน้ำหลือง เสียชีวิตนับยี่สิบล้านคน
ไม่น่าเชื่อนะคะ ว่าสัตว์ตัวเล็กๆ จะก่อให้เกิดการกระจายเชื่อโรคเป็นวงกว้างได้
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
, 
- marmotburrow.ucla.edu
- inscience.tripod.com
