นิ้วปุ้ม นิ้วตะบอง ลักษณะคล้ายไม้กลอง แต่บอกถึงโรคร้ายที่ซ่อนอยู่

          80% ของอาการนิ้วปุ้ม พบได้ในผู้ป่วยโรคมะเร็งปอด โดยจะมีอาการป่วยอื่น ๆ ร่วมด้วย เช่น เจ็บที่กระดูกหรือข้อต่อ เจ็บหน้าอก หายใจสั้น ๆ ไม่เต็มปอด ไอเรื้อรัง และมีลักษณะเปลี่ยนแปลง เช่น ไอแห้ง ๆ แล้วค่อยเปลี่ยนเป็นไอแบบมีเสมหะ ไอเป็นเลือด หรือมีเสมหะเป็นเลือด ไม่อยากอาหาร น้ำหนักลดลง อ่อนเพลียง่าย สุขภาพโดยรวมอ่อนแอ
 

          เป็นหนึ่งในโรคปอด โดยอาจมีสาเหตุได้จากหลายอย่าง เช่น ติดเชื้อไวรัสไข้หวัด โควิด 19 มีฝีในปอด มีน้ำหรือหนองในช่องปอด เป็นต้น
 

          โรคที่เกิดจากการอักเสบของหลอดลม ทำให้หายใจลำบาก มีอาการไอแห้ง ๆ หรือไอมีเสมหะ ร่วมกับคัดจมูก น้ำมูกไหล มีไข้ต่ำ ๆ และอาจมีเสียงหวีดในลำคอ เจ็บหน้าอก หรือหอบเหนื่อยร่วมด้วย และหากร่างกายหมุนเวียนออกซิเจนไม่เพียงพอต่อความต้องการ ก็จะส่งผลให้มีอาการนิ้วตะบองได้ด้วย
 

          เช่น โรคหัวใจแต่กำเนิด โรคหัวใจวาย หรือเนื้องอกในหัวใจ โดยจะพบว่ามีอาการนิ้วปุ้มจากภาวะขาดออกซิเจน เพราะหัวใจหรือหลอดเลือดที่ออกจากหัวใจทำงานผิดปกติไป ทำให้เลือดไปเลี้ยงส่วนนิ้วมือและนิ้วเท้าไม่เพียงพอ จนปลายนิ้วบวมและขยายตัวออกมาในลักษณะนิ้วปุ้ม
 

          เกิดจากการอักเสบเรื้อรังในตับ จนทำให้เนื้อเยื่อดีของตับถูกแทนที่ด้วยแผลเป็น และกลายเป็นภาวะตับแข็งในที่สุด ซึ่งเมื่อการทำงานของตับมีปัญหา ก็จะลำเลียงออกซิเจนไปให้ปอดและหัวใจได้น้อยลง และอาจเกิดภาวะนิ้วปุ้มขึ้นได้
 

          รวมไปถึงโรคโครห์น และโรคที่เกี่ยวกับการอักเสบของระบบทางเดินอาหาร อย่างโรคลำไส้ใหญ่บวมเป็นแผลเรื้อรัง ซึ่งการอักเสบที่เกิดขึ้นนี้อาจส่งผลต่อการลำเลียงออกซิเจนไปยังปอดและหัวใจ เสี่ยงต่อภาวะขาดออกซิเจนได้ โดยอาจพบอาการผิดปกติ เช่น ไอแห้ง เจ็บหน้าอก เสียงแหบ เจ็บคอ กลืนลำบาก แสบร้อนลำคอและหน้าอก เบื่ออาหาร ท้องเสีย ถ่ายเป็นมูก คลื่นไส้บ่อย น้ำหนักลดลง เหนื่อยง่าย เป็นไข้บ่อย เป็นต้น
 

          เป็นโรคที่พบได้ไม่บ่อย โดยอาจจะพบได้ใน 1% ของผู้ป่วยโรคเกรฟฟ์ จากการที่ต่อมไทรอยด์ทำงานผิดปกติไป ทั้งทำงานเกินและทำงานน้อยไป โดยมีสาเหตุจากภูมิคุ้มกันทำลายตนเอง ซึ่งผู้ป่วยโรคนี้จะมีอาการนิ้วตะบองได้ทั้งที่นิ้วมือและนิ้วเท้า ร่วมกับมีอาการบวมของเนื้อเยื่ออ่อน ปวดกล้ามเนื้อ ปวดกระดูก และอ่อนเพลีย เป็นต้น